مقایسه کارایی و عوارض بی حسی نخاعی و بی هوشی عمومی جهت انجام عمل نفرولیتوتریپسی پوستی

مقدمه و هدف: نفرولیتوتریپسی پوستی اغلب مواقع تحت بی هوشی عمومی انجام می گیرد، در حالی که عوارض و هزینه بی هوشی عمومی بیشتر از بی حسی نخاعی می باشد، هدف این مطالعه مقایسه کارایی و عوارض بی حسی نخاعی و بی هوشی عمومی در بیماران بزرگسال کاندید عمل نفرولیتوتریپسی پوستی بود. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که طی سال های 1388ـ 1387 بر روی 110 بیمار بالای 18 سال مبتلا به سنگ کلیه و حالب فوقانی کاندید نفرولیتوتریپسی پوستی که به کلینیک ارولوژی شهید مفتح یاسوج مراجعه نمودند انجام شد، بیماران بعد از اخذ رضایت آگاهانه جهت انجام عمل و نوع بی هوشی به روش زلن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول به روش استاندارد تحت بی هوشی عمومی قرار گرفتند و در گروه دوم بی حسی نخاعی در حالت نشسته با نیدل اسپاینال شماره 25ـ 23 در فضــای بین مهره ای و با 5/2 میلی لیتر بوپیواکائین 5/ درصد و 5/ میلی لیتر فنتانیل (25 میکروگرم) به روش استاندارد انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری مجذور کای و تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: متوسط اندازه سنگ در گروه اول و دوم به ترتیب 6/10 ± 9/30 میلی متر و 8/9 ± 8/32 میلی متر بود که از این نظر اختلاف معنی داری نداشتند(05/ p >). از نظر کارآیی و موفقیت عمل در گروه اول و دوم، به ترتیب 80 درصد و 7/72 درصد عاری از سنگ بودند، یا رزیدو کمتر از 4 میلی متر داشتند. نیاز به داروهای مخدر در روز عمل در گروه اول و دوم به ترتیب 1/3 ± 4/12 میلی گرم و 3/2 ±8/7 میلی گرم معادل مورفین سولفات بود که اختلاف معنی داری با هم داشتند(03/=p). هم چنین میانگین هزینه داروهای بی هوشی در گروه اول و دوم به ترتیب 7/3± 23 و 3/1 ± 5/4 دلار بود که اختلاف معنی داری با هم داشتند(001/=p). نتیجه گیری: بی حسی نخاعی با ترکیب مارکائین و فنتانیل یک روش ایمن و با کارآیی بالا جهت انجام عمل نفرولیتوتریپسی پوستی در افراد بزرگسال بوده و یک روش کم هزینه برای این عمل می باشد.